از جمله روشهای مؤثر در این زمینه عبارتند از:
از کودک خود بخواهید موقعیت های مختلف را تمرین و شبیهسازی کند؛ به طور مثال:
اگر نیاز به گرفتن کتاب از دیگری دارد این تقاضا را به شکل محترمانه مطرح نماید.
به بهترین شکل به صحبت های دیگران گوش دهد و تا جای ممکن در برقراری ارتباط با دیگران از الفاظ مؤدبانه و محترمانه استفاده کند.
مطمئن شوید که کودک شما این توانایی را دارد تا از طرف مقابل، سؤال هایی درخصوص آنچه که میشنود، بپرسد تا علاقه خود را به حرفهای او نشان بدهد.
از او بخواهید، هرگز به افراد با ویژگیهای خاص، مانند معلولین خیره نشود.
کارهای خود را با هماهنگی بزرگترها در منزل و مدرسه انجام دهد و وظایف و کارهای خود را به موقع و دقیق انجام دهد.
· برای تفهیم و تمرین آموخته ها به کودکتان او را در جمع دوستان و همسالانش قرار دهید.
· از او بخواهید به شما توضیح دهد که قصد انجام چه کاری را و به چه شکلی دارد.
· به عنوان پدر و مادر، صحبتها و رفتار او را زیر نظر داشته باشید؛ اما در هنگام خطا، بلافاصله موضوع را در جمع، به او گوشزد نکنید. این موضوعات را تنها در خانه و بدون حضور سایرین با او مطرح کنید. نسبت به رفتارهای ناصحیح فرزند خود صبور باشید و هرگز با او مجادله نکنید. سعی کنید مشکلات رفتاری فرزند خود را در عمل و با رفتار صحیح خود، به او یادآور شوید.
آیا شما از جمله افرادی هستید که با کودک خود در منزل کاری ندارید و یا وظایف دشوار را به او نمیسپارید؟
با این روش، کودک خود را طیّ مدت زمان کوتاهی به خود وابسته میسازید. هدف نهایی شما والدین عزیز میبایست این باشد که مسئولیتهای فردی کودک خود را در محیط خانواده افزایش دهید. در اینصورت آنها برای رفع پارهای از مشکلات خود میآموزند که برخی هنرها و مهارت ها را کسب کنند و ارتباطات خود را با سایر افراد خانواده در قالب رفتارهای محترمانه و مؤدبانه تقویت کنند.
در تمام جوامع، آموزشهای کودکان در دو بخش مهارتهای عمومی و مهارتهای تخصصی مورد توجه قرار گرفته است. آگاهی والدین در جهت بهبود و پیشرفت روند توانمندسازی کودکان ، مورد توجه متخصصان حوزه مطالعات کودک قرار گرفته است.
در کشورهای پیشرفته جهان، آموزشهای مهارت محور در مدارس رو به گسترش است؛ از جمله این مهارتها در سطح عام، میتوان به :
مدیریت بحران و حل مسئله، قدرت نه گفتن، هوش اجتماعی، خلاقیت، انعطاف فکری، اعتماد به نفس، بهبود مهارتهای یادگیری، تقویت حافظه، مدیریت هوش هیجانی، مثبت اندیشی، کنترل ترس و هیجان، اشاره کرد. اما موضوعاتی که در حوزه آموزش مهارت های خاص مطرح است عبارتند از :
آموزش آداب معاشرت، مدیریت زمان و برنامه ریزی، ترفندهای غلبه بر استرس، انضباط فردی، شجاعت و قدرت ارتباط سازنده با افراد، کنترل خشم، آموزش هوش اقتصادی و مدیریت مالی.
به این موضوعات در کنار دیگر موضوعاتی که دغدغه والدین است، در کارگاهها و مراکز آموزشی پرداخته شده و با انتقال این مهارتها از متخصصان این حوزه به والدین و معلمها کمک به سزایی در کم کردن نگرانی خانوادهها میگردد.
در این مقاله و مقالههای بعدی پراهمیتترین این مهارتها را به تفکیک مورد بررسی قرار میدهیم.
تفکر خلاقانه به معنای تولید اندیشه و نوعی دیگر دیدن است که در آن، این انتظار وجود دارد تا کودک در مواجهه با مسائل در پی یافتن راه حلهای نو باشد که کمتر کسی به آن توجه دارد. در این مهارت کودک میآموزد چگونه با استفاده از روشهای جدید و تجربههای متعارف خود، فراتر از روندهای معمول به خلق راهحلهایی خاص و جدید بپردازد.
اغلب والدین با وجود یک فضای شگفتانگیز و بکر در محیط زندگی و تحصیل فرزند خود که بتواند به رشد و قدرت یادگیری آنها کمک کند، موافق هستند و برای آنها اینکه فرزندشان به طور مثال در محیط بازی از ابزارهای سرگرم کننده و در عین حال منحصر به فرد استفاده کند، امری جذاب مینماید؛ این رویکرد والدین را به این امر ترغیب خواهد نمود که به طور مثال از یک خانۀ درختی کوچک در حیاط خانه یا وان کوچک پر از آب، ان دریایی و ساعتهای شاد و متفاوت کودکشان نهایت لذت را ببرند. نیاز به بررسی مقاله اصلی است
قدرت ارتباط سازنده به معنای ظرفیت برقراری ارتباط، توانایی و تمایل به برقراری ارتباط با دیگران با مبادله ایدهها و احساسات است. نوزادان از زمان تولد، از طریق صدای گریه، علامت چهره مانند تماس چشم، لبخندزدن، خجالت و حرکات بدن، چون حرکت پاها در هیجان و یا پریشانی و حرکاتی مانند اشاره کردن ارتباط برقرار می کنند.
اکثر کودکان یاد میگیرند ارتباط برقرار کنند تا یک نیاز را برآورده کنند و یا ارتباطی با یک بزرگسال دوستداشتنی برقرار کنند. ایجاد ارتباط مؤثر، شامل مهارت گوشدادن فعال و گفتگوی سازنده میان کودک و همسالانش، کودک و معلم، کودک و والدین، از جمله مباحث بنیادین در حوزه روانشناسی کودک است. تقویت این مهارت در میان گروه سنی خردسال زمینه را جهت بهبود سایر مهارتهای فردی و اجتماعی در بزرگسالی نیز تقویت میسازد.
مهارتهای ارتباطی کودکان در طول چند سال اول زندگی به سرعت رشد میکند.
پیشتر با مهارتهای کلیدی تفکر خلاقانه، توانایی برقراری ارتباط مؤثر، مثبتاندیشی و کنترل خشم در کودکان و وم آنها آشنا شدیم.
مهارت آداب معاشرتی و نحوه زندگی نیز از دیگر مهارت های کلیدی در شکل گیری شخصیت اجتماعی کودکان است.
این احتمال وجود دارد که شما دوست عزیز نیز، به این فکر افتاده باشید که آموزش آداب معاشرت به کودکان، کار بسیار پر زحمتی است، اما باید بدانیم این کار بهراحتی و در قالب تشویق و تنبیه به موقع فرزندمان میسر است.
کلمات محترمانه و محبتآمیز همچون سلام، ببخشید، بفرمایید، لطفا، ممکن است، متشکرم …” را به فرزند خود آموزش دهید.
با گفتن داستان های کودکانه و صحبت کردن از شخصیتهایی خیالی و موضوعات انتزاعی، کودک خود را به اهمیت این موضوع آگاه سازید.
درباره این سایت